Ovim zakonom uređuje se opšti režim zabrane diskriminacije po osnovu invalidnosti, posebni slučajevi diskriminacije osoba sa invaliditetom, postupak zaštite osoba izloženih diskriminaciji i mere koje se preduzimaju radi podsticanja ravnopravnosti i socijalne uključenosti osoba sa invaliditetom.
Ovaj zakon zasniva se na načelima:
- zabrane diskriminacije osoba sa invaliditetom;
- poštovanja ljudskih prava i dostojanstva osoba sa invaliditetom;
- uključenosti osoba sa invaliditetom u sve sfere društvenog života na ravnopravnoj osnovi;
- uključenosti osoba sa invaliditetom u sve procese u kojima se odlučuje o njihovim pravima i obavezama;
- jednakih prava i obaveza.
Oblici diskriminacije
Oblici diskriminacije su neposredna i posredna diskriminacija, kao i povreda načela jednakih prava i obaveza.
Neposredna diskriminacija postoji ako se lica ili grupa (u daljem tekstu: diskriminisani), u istoj ili sličnoj situaciji, bilo kojim aktom ili radnjom, stavljaju ili su stavljeni u nepovoljniji položaj ili bi mogli biti stavljeni u nepovoljniji položaj zbog njegove, odnosno njihove invalidnosti.
Posredna diskriminacija postoji ako se diskriminisani, zbog njegove invalidnosti, stavlja u nepovoljniji položaj donošenjem akta ili preduzimanjem radnje koja je prividno zasnovana na načelu jednakosti i nediskriminacije, osim ako je taj akt ili radnja opravdana zakonitim ciljem, a sredstva za postizanje tog cilja su primerena i nužna.
Diskriminacija postoji i u slučaju:
- ako se prema diskriminisanom postupa gore nego što se postupa ili bi se postupalo prema drugome, isključivo ili uglavnom zbog toga što je diskriminisani tražio, odnosno namerava da traži pravnu zaštitu od diskriminacije ili zbog toga što je ponudio ili namerava da ponudi dokaze o diskriminatorskom postupanju;
- ako se prema diskriminisanom očigledno ponižavajuće postupa, isključivo ili uglavnom zbog njegove invalidnosti.
Diskriminacijom se smatra i pozivanje i navođenje na diskriminaciju i pomaganje u diskriminatorskom postupanju.
Povreda načela jednakih prava i obaveza postoji:
- ako se diskriminisanom isključivo ili uglavnom zbog njegove invalidnosti neopravdano uskraćuju prava i slobode, odnosno nameću obaveze, koje se u istoj ili sličnoj situaciji ne uskraćuju ili ne nameću drugom licu ili grupi;
- ako su cilj ili posledica preduzetih mera neopravdani;
- ako ne postoji srazmera između preduzetih mera i cilja koji se ovim merama ostvaruje.
Teški oblici diskriminacije
Posebno je zabranjeno i kažnjivo:
- izazivanje i podsticanje neravnopravnosti ili netrpeljivosti prema osobama sa invaliditetom;
- propagiranje ili smišljeno vršenje diskriminacije od strane organa javne vlasti u postupku pred tim organom, putem javnih glasila, u političkom životu, prilikom pružanja javnih usluga, u oblasti radnih odnosa, obrazovanja, kulture, sporta i sl.
Zabrana ispisivanja i isticanja diskriminatorskih poruka i simbola
Zabranjeno je ispisivanje i isticanje na javnim mestima i širenje na drugi način poruka i simbola kojima se poziva na diskriminatorsko postupanje prema osobama sa invaliditetom.
POSEBNI SLUČAJEVI DISKRIMINACIJE
Diskriminacija u postupcima pred organom javne vlasti
Diskriminacija u vezi sa udruženjima
Diskriminacija u vezi sa pružanjem usluga i korišćenjem objekata i površina. Posebno težak oblik diskriminacije zbog invalidnosti jeste uznemiravanje, vređanje i omalovažavanje osoba sa invaliditetom – korisnika usluge zbog njene invalidnosti, kada te radnje vrši lice koje neposredno pruža uslugu ili njemu nadređeno lice.
Diskriminacija u vezi sa zdravstvenim uslugama
Diskriminacija u vezi sa vaspitanjem i obrazovanjem. Posebno težak oblik diskriminacije zbog invalidnosti jeste uznemiravanje, vređanje i omalovažavanje invalidnog deteta predškolskog uzrasta, učenika, odnosno studenta zbog njegove invalidnosti, kada te radnje vrši vaspitač, nastavnik ili drugo lice zaposleno u vaspitnoj, odnosno obrazovnoj ustanovi.
Diskriminacija u vezi sa zapošljavanjem i radnim odnosom
Diskriminacija u vezi sa prevozom
Diskriminacija u vezi sa bračnim i porodičnim odnosima
Diskriminacija udruženja osoba sa invaliditetom
Diskriminacija u vezi sa zapošljavanjem i radnim odnosom (Član 21 – 26)
Zabranjeno je vršiti diskriminaciju zbog invalidnosti u zapošljavanju i ostvarivanju prava iz radnog odnosa prema:
- osobi sa invaliditetom koja traži zaposlenje;
- pratiocu osobe sa invaliditetom koji traži zaposlenje;
- zaposlenoj osobi sa invaliditetom;
- zaposlenom pratiocu osobe sa invaliditetom.
Pod osobom koja traži zaposlenje, u smislu ovog zakona, smatra se osoba uredno prijavljena službi nadležnoj za zapošljavanje u skladu sa zakonom kojim se uređuje zapošljavanje.
Pod pratiocem osobe sa invaliditetom, u smislu ovog zakona, smatra se svako lice, bez obzira na srodstvo, koje živi u zajedničkom domaćinstvu sa osobom sa invaliditetom i trajno joj pomaže u zadovoljavanju svakodnevnih životnih potreba bez novčane ili druge materijalne naknade.
Diskriminacijom zbog invalidnosti u zapošljavanju smatra se:
- neprimanje u radni odnos osobe sa invaliditetom ili pratioca osobe sa invaliditetom zbog invalidnosti, odnosno zbog svojstva pratioca osobe sa invaliditetom;
- postavljanje posebnih zdravstvenih uslova za prijem u radni odnos osobe sa invaliditetom, osim ako su posebni zdravstveni uslovi za obavljanje određenih poslova utvrđeni u skladu sa zakonom;
- prethodna provera psihofizičkih sposobnosti koje nisu u neposrednoj vezi sa poslovima za koje se zasniva radni odnos;
- odbijanje da se izvrši tehnička adaptacija radnog mesta koja omogućuje efikasan rad osobe sa invaliditetom, ako troškovi adaptacije ne padaju na teret poslodavca ili nisu nesrazmerni u odnosu na dobit koju poslodavac ostvaruje zapošljavanjem osobe sa invaliditetom.
Diskriminacijom zbog invalidnosti u ostvarivanju prava iz radnog odnosa smatra se:
- određivanje manje zarade zbog invalidnosti zaposlenog, nezavisno od radnog učinka;
- postavljanje posebnih uslova rada zaposlenom sa invaliditetom, ako ti uslovi neposredno ne proističu iz zahteva radnog mesta;
- postavljanje posebnih uslova zaposlenom sa invaliditetom za korišćenje drugih prava iz radnog odnosa koja pripadaju svakom zaposlenom.
Diskriminacijom zbog invalidnosti u ostvarivanju prava iz radnog odnosa ne smatra se nagrađivanje zaposlenog prema radnom učinku.
Posebno težak oblik diskriminacije zbog invalidnosti jeste uznemiravanje, vređanje i omalovažavanje zaposlenog sa invaliditetom od strane poslodavca, odnosno neposredno nadređenog lica u radnom procesu, zbog njegove invalidnosti.
POSTUPAK U SPORU ZA ZAŠTITU OD DISKRIMINACIJE ZBOG INVALIDNOSTI
(Član 39 – 45)
Odredbama ovog dela zakona uređuje se posebni parnični postupak za zaštitu od diskriminacije zbog invalidnosti.
Pokretanje postupka (Član 42)
Postupak u sporu za zaštitu od diskriminacije zbog invalidnosti pokreće se tužbom.
Tužbu za zaštitu od diskriminacije zbog invalidnosti mogu podneti osoba sa invaliditetom prema kojoj je diskriminacija izvršena i njen zakonski zastupnik.
Tužbu za zaštitu od diskriminacije može podneti i pratilac osobe sa invaliditetom u slučaju da je prema njemu izvršena diskriminacija u smislu čl. 21. i 22. ovog zakona.
Tužbe
Tužbom iz člana 42. ovog zakona može se tražiti:
- zabrana izvršenja radnje od koje preti diskriminacija, zabrana daljeg vršenja radnje diskriminacije, odnosno zabrana ponavljanja radnje diskriminacije;
- izvršenje radnje radi uklanjanja posledica diskriminatorskog postupanja;
- utvrđenje da je tuženi prema tužiocu diskriminatorski postupao;
- naknada materijalne i nematerijalne štete.
Revizija
U sporu za zaštitu od diskriminacije zbog invalidnosti revizija je uvek dozvoljena.
Privremena mera
Osoba iz člana 42. st. 2. i 3. ovog zakona može uz tužbu za zaštitu od diskriminacije zbog invalidnosti, u toku sudskog postupka, kao i po okončanju sudskog postupka, sve dok izvršenje ne bude sprovedeno, zahtevati da sud privremenom merom zabrani diskriminatorsko postupanje da bi se otklonila opasnost od nasilja ili veća nenadoknadiva šteta.
U predlogu za izdavanje privremene mere predlagač mora učiniti verovatnim da je mera potrebna da bi se otklonila opasnost od nasilja zbog diskriminatorskog postupanja, sprečila upotreba sile ili nastanak nenadoknadive štete.
O predlogu za izdavanje privremene mere sud je dužan da odluči u roku od 48 sati od dana kada je predlog primljen u sudu.
preuzeto: http://www.parlament.gov.rs/narodna-skupstina-.872.html